mea form analysis and translation based on Perseus (Version 2010):
2 S PRES IMP ACT
meo V
to go, pass
ABL S F | NOM S F | VOC S F | ACC P N | NOM P N | VOC P N
meus ADJ
of me, my, mine, belonging to me, my own
Helmut Schmid's TreeTagger with Latin data by Gabriele Brandolini:meus PRON:POSS
Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8. Aufl. (1913) meo, āvi, ātum, āre, sich in einer bestimmten Bahn (Heerstraße, Flußbett, Kanal [Luftröhre] usw.) od. nach gegebenen Gesetzen mit einer gewissen Regelmäßigkeit, ineinemZuge fortbewegen,ziehen, wandeln, gehen, α) v. leb. Subjj.: means exercitus, Curt.: domus Plutonia, quo simul mearis, Hor.: in orientem comite Liviā, Tac.(show full text) meus, a, um, Vokat. Sing. Maskul. mī (vom Pronominalstamme me; vgl. εµός), Pron. poss., mein, mir gehörig, mir eigen, I) adi.: 1) subjektiv: a) übh.: meus gnatus, Ter.: meum dictum consulis, Liv.: mei sunt ordines, mea est descriptio, mein Werk sind usw., Cic.: simulatio non est mea,(show full text) Lewis & Short, A latin dictionary (1879) meo, mĕo, āvi, ātum, 1, v. n. kindr. with Sanscr. mī, to go, to go, to pass (poet. and in post-Aug. prose): quo simul meāris, Hor. C. 1, 4, 17: in orientem meavisse, Tac. A. 3, 34: meantes exercitus terrere, Quint. 8, 4, 3. Trop., of inanim.(show full text) meus, mĕus, a, um (voc. meus for mi: proice tela manu, sanguis meus, Verg. A. 6, 835: Lolli meus, Sid. Ep. 1, 9; and: domine meus, id. ib. 4, 10; gen. plur meūm for meorum: pietas majorum meūm, Plaut. Cas. 2, 6, 66: meapte, Ter. Heaut. 4, 3,(show full text) Gaffiot, Dictionnaire latin-français (2016, ex 1934), merci à G. Gréco, M. De Wilde, B. Maréchal, K. Ôkubo! meo mĕō, āvī, ātum, āre, intr., aller, passer, circuler [en parl. des pers.] : Hor.O.1, 4, 17 ;Tac.Ann.3, 34 ;Quint.8, 4, 3 || [en parl. des choses] : Lucr.2, 151 ;Curt.(show full text) meus mĕus, a, um (me), mien, qui est à moi, qui m'appartient, qui me regarde, qui me concerne ; [emplois et tours part.] : 1 nomen meum absentis Cic.Planc.26, mon nom, de moi absent ; meum factum dictumve consulis Liv.7, 40, 9, ce(show full text) Дворецкий И.Х., Отличный латинско-русский словарь (1976) meus meus, a, umpron. poss. мой, принадлежащий мне (domus mea C); испытываемый мной, причинённый мне (injuria mea Sl); направленный на меня: amor m. O etc. моя любовь и любовь ко мне; crimina mea L возводимые на меня обвинения || благоприятный для меня, близкий мне (quis homo(show full text) Köbler, Gerhard, Lateinisches Abkunfts- und Wirkungswörterbuch für Altertum und Mittelalter (thanks to the author, http://www.koeblergerhard.de/Mittellatein-HP/VorwortMlat-HP.htm) (2010) meo meāre, lat., V.: nhd. wandern, gehen, wandeln, bewegen, fließen, strömen; ÜG.: ahd. faran N, frummen N, gan N, (leiten) N, wallon N; Vw.: s. ad-, circum-, com-, ē-, im-, inter-, per-, praeter-, prō-, re-, subter-, sum-, super-, trāns-; Q.: Naev. (um 235-200 v. Chr.), N; E.:(show full text) meus,¹ meus (1), mius, lat., Poss.-Pron.: nhd. mein, mir gehörig, mir eigen; ÜG.: ahd. (ih) I, MF, N, OG, min APs, B, C, E, Gl, I, KG, LB, MF, MNPs, N, NGl, O, OG, PG, PT=T, RhC, T, WH; ÜG.: as. min As, BSp, Gl, H, PA,(show full text) meus,² meus (2), lat., Adj.: nhd. mir gehörig, mir eigen, mir gewogen; E.: s. meus (1) Graesse, Orbis Latinus 1909 Mea dilecta munitio s. Mellicum. Mea dilecta munitio Melk, St., Niederösterr. Mellicum Melk, St., Niederösterr.