![]() |
Object., a difference, distinction: causarum distinctio ac dissimilitudo, Cic. Fat. 19; so, volucrum, Plin. 10, 11, 13, § 29: quae distinctio sit inter ea, quae gignantur, et ea, quae sint semper eadem, Cic. Univ. 8: nulla in visis distinctio, id. Ac. 2, 15 fin.; Dig. 47, 2, 44.—Pregn.: lunae siderumque omnium distinctio, varietas, pulchritudo, ordo, i. e. the differences in their appearance and motions, Cic. N. D. 2, 5, 15.
In rhet. and gram. A separation, division, in discourse; and concr., a mark of separation, sign of interpunction, Cic. de Or. 3, 48, 186; Quint. 1, 5, 27; Diom. p. 432 P.
A figure of speech, separation, distinction, Cic. de Or. 3, 54, 206; Quint. 9, 3, 65; esp. the contrast of opposing ideas, id. 9, 3, 82; the parting of opposing voices or votes, Plin. Ep. 8, 14, 6.
(Acc. to distinguo, II.) A setting off, garnishing; an ornament: distinctio honosque civitatis, Plin. 28, 3, 3, § 13.