![]() |
Meton. An offence of which one stands accused, a charge, App. M. 7, p. 191, 31; 3, p. 132, 10; Prud. Cath. 11.
The dress or appearance of an accused person: mulier reatu mirāque tristitie deformis, App. M. 9, p. 231, 3.
Trop., guilt (late Lat.): reatus sanguinis, Vulg. Deut. 21, 8; cf. id. Exod. 32, 35: praeteriit actu manet reatu, Aug. cont. Jul. Pelag. 6, 19, 60.