![]() |
Trop.: reversionis has speciosas causas habes, well-sounding, plausible, specious, Cic. Att. 16, 7, 6; cf.: specioso titulo uti vos, Romani, Graecarum civitatium liberandarum video, Liv. 35, 16: dictu speciosa, id. 1, 23: gerentis bellum Romanos speciosum Graeciae liberandae tulisse titulum, id. 42, 52, 15; 36, 17, 13; cf. Quint. 8, 6, 8: magis necessarium quam speciosum, ministerium, Liv. 4, 8, 6: dicere aliquod speciosum, Quint. 1, 5, 3: speciosum dicendi genus, id. 10, 1, 127: vocabula rerum, Hor. Ep. 2, 2, 116: miracula, id. A. P. 144: speciosa locis morataque recte Fabula, id. ib. 319: speciosa nomina culpae Imponis, Ov. M. 7, 69: specioso eripe damno, from this splendid misery, id. ib. 11, 133.—Comp.: cum speciosius quid dicendum est, Quint. 11, 3, 84: speciosior rhetorice quam dialectice, id. 2, 20, 7: speciosiore stili genere, id. 7, 1, 54: gestarum rerum ordinem sequi speciosius fuit, id. 3, 7, 15.—Sup.: longe speciosissimum genus orationis, Quint. 8, 6, 49. —Adv.: spĕcĭōsē, showily, handsomely, splendidly. Lit.: vehi, i. e. in a painted or ornamented vessel, Plin. 35, 7, 31, § 49. —Comp.: speciosius instratus equus quam uxor vestita, Liv. 34, 7: tractet arma, Hor. Ep. 1, 18, 52: quo speciosius ingrediantur sublimes, Col. 2, 2, 22.—Sup.: contorta hasta (with optime emissa), Quint. 9, 4, 8.
Trop.: dictum, Quint. 9, 4, 14: translatum, id. 2, 5, 9.—Sup.: usus est, Quint. 8, 6, 18.